INLOGGEN
«»

Je ging

Je ging

Je gaf het op.
Waarom moest je gaan?
Blijf ik me maar afvragen.
Wat heb ik misdaan?
Niets zei je.

Hoe moet ik dit nou voor de rest van mijn leven bij me dragen?
Deze onbeantwoorde vragen...
Je ging, en plotseling.

Was onze vriendschap het waard, om het al op te geven?
En nu zal je zonder mij verder moeten leven.

Je liet het doodbloeden aan het lot,
En dat vind ik echt heel rot.

Je hebt de kans niet eens gegrepen om verder te groeien,
Zo kan een relatie ook niet verder bloeien.

Maar het was jouw keus. Je koos er voor om te liegen, in plaats van te vechten.
Terwijl je mij zo erg aan je hebt laten hechten.

Maar je ging.
In één keer.
Iets deed mij nog nooit zo zeer.

Je hebt het verpest, mijn vertrouwen in jou.
Want na de geweldigste jaren, zei je:
Ik hou niet van jou.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 28-04-2020

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

venus
Actief sinds: 28-04-2020Informatie bij het gedicht:

één = een / 1 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Je ging’ van venus zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.






Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.