«»
Verloren
In je armen
Voor de laatste keer
Keek ik over je schouder
Een traan viel
Hoe kan het
Zo plotseling, ineens
Dat je je zo leeg voelt
Wanneer je bij me bent
Wanneer we samen zijn
Wat ik voor jou voel
Is voor altijd
Waarom kan dat niet
Wederzijds
Ook al is het maar voor heel even
Zal ik dan altijd moet leven met een gevoel,
Een gevoel van onbeantwoorde liefde?
En dat ik dan elke dag denk
Was ik nog maar een keer
Verloren
In je armen
Verloren in je armen
Verloren in je armenVerloren
In je armen
Voor de laatste keer
Keek ik over je schouder
Een traan viel
Hoe kan het
Zo plotseling, ineens
Dat je je zo leeg voelt
Wanneer je bij me bent
Wanneer we samen zijn
Wat ik voor jou voel
Is voor altijd
Waarom kan dat niet
Wederzijds
Ook al is het maar voor heel even
Zal ik dan altijd moet leven met een gevoel,
Een gevoel van onbeantwoorde liefde?
En dat ik dan elke dag denk
Was ik nog maar een keer
Verloren
In je armen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 21-06-2019
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Esther ReitsemaActief sinds: 21-06-2019 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Verloren in je armen’ van Esther Reitsema zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.