«»
langs haar getormenteerde
en bezeerde gezicht terwijl ze over
de zomerdijk liep
hoe kon het zó ver komen
er was niet eens een saluut
hij was het gewoon afgetaaid
en zij kwam er af bekaaid
ze liep naar benee langs het talud
geen plaats meer om te wonen
ze ging over kiezels en ze moest rillen
en liet het water om heur heen verkillen
het zacht zoet heengaan
iedereen zou dat wel verstaan
stillekes waadde ze in het koude water
ze zouden het wel snappen, veel later.
Hij is toch weg
De wind ruiste zachtjeslangs haar getormenteerde
en bezeerde gezicht terwijl ze over
de zomerdijk liep
hoe kon het zó ver komen
er was niet eens een saluut
hij was het gewoon afgetaaid
en zij kwam er af bekaaid
ze liep naar benee langs het talud
geen plaats meer om te wonen
ze ging over kiezels en ze moest rillen
en liet het water om heur heen verkillen
het zacht zoet heengaan
iedereen zou dat wel verstaan
stillekes waadde ze in het koude water
ze zouden het wel snappen, veel later.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 08-05-2019
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Ron DietvorstActief sinds: 18-05-2018 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Hij is toch weg’ van Ron Dietvorst zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.