«»
Vroeger
Toen ik een jaar of twintig was
Nam ik doordeweeks altijd
De trein naar Rotterdam
En soms
Zag ik dan op het perron
Een jonge vrouw
Ze stond eveneens te wachten
Op de trein naar Rotterdam
Ze deed dezelfde studie
Ik vond haar mooi
Ze was een paar jaar ouder
Ik was verliefd
Of iets van dien aard
En wat zo fijn was
Aan die jonge vrouw
Op het perron:
Ze herkende mij
Ze erkende mij
Ze deed niet alsof ik er niet was
En heel soms
Het moest niet gekker worden
Knoopte ze een praatje aan
Met mij !!
We hebben zelfs
Een paar keer maar
Naast elkaar gezeten
Op weg
Naar dezelfde bestemming
Ergens in Rotterdam
Ik was onzeker
Dodelijk onzeker
Ik durfde haar niet aan te spreken
Als ik haar ontwaarde
Daar op het perron
Positioneerde ik mij
Ergens in haar buurt
In de hoop
Dat ze mij zag staan
En met mij wilde praten
Soms zag ze me niet staan
Ze stapte zo de trein in
Het moment ging voorbij
Ik leed in donkere stilte
Ooit zat ik wel naast haar
In de trein naar Rotterdam
En toen vertelde ze me
Over ergernis jegens mannen:
In de disco en in de kroeg
Was ze aardig voor iedereen
En die domme mannen
Die dachten dan
Dat ze gelijk meer wilde van hen
Je kon als vrouw tegenwoordig
Niet eens gewoon meer vriendelijk zijn
Wat dachten die mannen wel niet
Sukkels...
Daar ging mijn laatste hoop
Ze was trouwens niet eens beschikbaar
Ik had geen schijn van kans
En als ik de kans wel had gekregen
Had ik hem sowieso verpest
Met alle gevolgen van dien
En ik had geen behoefte
Aan nog meer eenzaamheid
Aan nog meer verdriet
Maar ze was aardig tegen mij
En dat vond ik destijds
In mijn jonge jaren
Eigenlijk al heel wat
Ik weet niet meer hoe ze heette
Of wat er van haar is geworden
En dat maakt ook niets uit
Dit bestaat alleen nog op papier
De rest is verdwenen in de tijd
De plek waar het ook thuishoort
Jonge vrouw in de trein naar Rotterdam
Jonge vrouw in de trein naar RotterdamVroeger
Toen ik een jaar of twintig was
Nam ik doordeweeks altijd
De trein naar Rotterdam
En soms
Zag ik dan op het perron
Een jonge vrouw
Ze stond eveneens te wachten
Op de trein naar Rotterdam
Ze deed dezelfde studie
Ik vond haar mooi
Ze was een paar jaar ouder
Ik was verliefd
Of iets van dien aard
En wat zo fijn was
Aan die jonge vrouw
Op het perron:
Ze herkende mij
Ze erkende mij
Ze deed niet alsof ik er niet was
En heel soms
Het moest niet gekker worden
Knoopte ze een praatje aan
Met mij !!
We hebben zelfs
Een paar keer maar
Naast elkaar gezeten
Op weg
Naar dezelfde bestemming
Ergens in Rotterdam
Ik was onzeker
Dodelijk onzeker
Ik durfde haar niet aan te spreken
Als ik haar ontwaarde
Daar op het perron
Positioneerde ik mij
Ergens in haar buurt
In de hoop
Dat ze mij zag staan
En met mij wilde praten
Soms zag ze me niet staan
Ze stapte zo de trein in
Het moment ging voorbij
Ik leed in donkere stilte
Ooit zat ik wel naast haar
In de trein naar Rotterdam
En toen vertelde ze me
Over ergernis jegens mannen:
In de disco en in de kroeg
Was ze aardig voor iedereen
En die domme mannen
Die dachten dan
Dat ze gelijk meer wilde van hen
Je kon als vrouw tegenwoordig
Niet eens gewoon meer vriendelijk zijn
Wat dachten die mannen wel niet
Sukkels...
Daar ging mijn laatste hoop
Ze was trouwens niet eens beschikbaar
Ik had geen schijn van kans
En als ik de kans wel had gekregen
Had ik hem sowieso verpest
Met alle gevolgen van dien
En ik had geen behoefte
Aan nog meer eenzaamheid
Aan nog meer verdriet
Maar ze was aardig tegen mij
En dat vond ik destijds
In mijn jonge jaren
Eigenlijk al heel wat
Ik weet niet meer hoe ze heette
Of wat er van haar is geworden
En dat maakt ook niets uit
Dit bestaat alleen nog op papier
De rest is verdwenen in de tijd
De plek waar het ook thuishoort
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 11-01-2019
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Vincent OostrijckActief sinds: 20-08-2017 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Jonge vrouw in de trein naar Rotterdam’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.