Alleen

Laura St. Claire

De borden gaan razendsnel voorbij,
Zoveel mensen, allemaal blij.
Blij om ergens heen te gaan,
ik doch niet, ik ga er vandaan.

Je liet me gaan, zomaar, zonder iets,
deed dit jou dan helemaal niets?
Zoveel mensen, zo benauwd,
de lichtjes kleuren nu zelfs goud.

Ze duwen, struikelen en praten hard,
zelf ben ik een beetje verward.
Langzaam vallen mijn ogen dicht,
Nee, dit kan niet, nog één licht.

Het laatste licht nadert, ik sta langzaam op.
Hoor een *bliep* en zie een rode stop.
Eenmaal gegroet door de kou,
denk ik alleen nog maar aan jou.

Zoveel mensen om me heen.
En toch voel ik me zo alleen.