Gevondenen zo weer verloren

Danielle De Vries

Gevonden en zo weer verloren

Een avond in een restaurant
Op een idyllische plek
Je zette mijn bord voor me neer
Maar ik zag jou niet
Later pas ontmoetten we elkaar weer
Kwetsbaar
Viel ik meteen voor jou
Hollandse arabier
Je ogen, je stoere armen
Ik wilde niets liever
Dan in die armen liggen
Niet lang daarna
Waren we een
Je had mijn lijf lief
En ik de jouwe, elke dag weer
Ik gaf mij helemaal
In liefde en daden
Love of my life, liefde maakt blind
Want de havik pakt altijd het konijn
Ik kreeg alleen je lichaam
Nooit je ziel
Je ging naar je land, je familie
Zonder mij
En zei me elke dag
Ik mis je van Egypte tot Nederland
En ineens werd het stil
Tot je me belde en zei
Dat je je ziel wel kon geven
Aan haar
Gevonden en zo weer verloren