Lucht

Snuijt

Eenzaam dwalend door de ruimte
Jij als de zon, ik ben de maan
Komen soms nader tot elkander
Tot het moment van verder gaan

Hoewel de afstand ons vaak plaagt
Zal de rouw straks vast verdwijnen
Want zelfs van ver en ongevraagd
Laat jouw mooi licht mij ook weer schijnen

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 07-02-2017

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Snuijt (Actief sinds: 06-02-2017)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Lucht’ van Snuijt zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.