INLOGGEN
«»

De eenzame strijder

Ik kan je niet vergeten
Maar hoe laat ik jou dat weten?
Onze ontmoeting was te vroeg
Maar voor mij niet vroeg genoeg.
Jij bent haar kwijt, jouw lieve vrouw
Ik zag haar niet apart van jou.
Maar zij is echter heengegaan,
‘k zag jou alleen daar eenzaam staan.
Voelde zo met je mee en met de pijn
De stilte om jouw heen, zou ook mijn stilte zijn.
Het spijt me zo dat ik niet tijdig heb begrepen
dat mijn verwachtingen van jou,
te hoog waren gegrepen.
Hoe naïef kan een mens als ik toch zijn ,
te bedenken dat ik ooit jouw vriend zou mogen zijn.

De eenzame strijder.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 14-11-2016

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

PseudoBr.
Actief sinds: 12-11-2016Informatie bij het gedicht:

Een onbereikbare liefde die ooit de mijne was, voor heel even.... Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De eenzame strijder’ van PseudoBr. zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.






Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.