INLOGGEN
«»

Geluidloos verdriet


geluidloos verdriet


ik vroeg maar
je antwoordde niet
keek me aan
iets in je blik riep
wanhopig mijn naam

jij draaide om
wilde gaan
ik pakte je handen
je twijfelde
bleef even staan

zag tranen
in ogen
een mond met
geluidloos verdriet
je vertrok zonder iets

ik heb je nooit
meer gezien
de tijd was op slot
wij gingen in liefde
samen kapot


wil melker
29/04/2016
www.wilmelkerrafels.deds.nl

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 29-04-2016

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Geluidloos verdriet’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.