«»
Door mijn blindheid liet ik je gaan... ik was mezelf niet meer, een vreemde in mijn eigen lijf... nu ik mezelf weer zie,doet het zeer.
Kan mezelf niet meer bedaren want ik weet jij bent de ware. Weet zeker dat ik me niet vergis, want het is jij die ik elke seconde mis...
Van binnen en buiten ben jij de mooiste vrouw... dat is de reden waarom ik zoveel van je hou.
jij bent mijn leven, degeen waar ik alles voor op wil geven.
Maar ik heb je zoveel pijn gedaan...daarom ben jij nu zo ver bij mij vandaan.
als ik alles opnieuw mocht doen,zal ik opnieuw beginnen vanaf die eerste zoen...
Ik mis je elke dag aan mijn zij... lieve schat mijn ware dat ben jij............
jij
Jij bent de reden van mijn bestaan...Door mijn blindheid liet ik je gaan... ik was mezelf niet meer, een vreemde in mijn eigen lijf... nu ik mezelf weer zie,doet het zeer.
Kan mezelf niet meer bedaren want ik weet jij bent de ware. Weet zeker dat ik me niet vergis, want het is jij die ik elke seconde mis...
Van binnen en buiten ben jij de mooiste vrouw... dat is de reden waarom ik zoveel van je hou.
jij bent mijn leven, degeen waar ik alles voor op wil geven.
Maar ik heb je zoveel pijn gedaan...daarom ben jij nu zo ver bij mij vandaan.
als ik alles opnieuw mocht doen,zal ik opnieuw beginnen vanaf die eerste zoen...
Ik mis je elke dag aan mijn zij... lieve schat mijn ware dat ben jij............
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 23-03-2016
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
marco slootemakerActief sinds: 01-11-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘jij’ van marco slootemaker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.