Vermoeide Gevoelens
Soms is het gevoel ondragelijk
Met dichtgeknepen ogen bonst je huid,
Dan is het mooie niet meer verdraaglijk
En is de nachtrust over en uit
Omdat de vrouw op wie je gek bent,
Het gevoel niet deelt.
Zich laat versieren door een andere vent
En jou enkel en alleen vriendschap toebedeeld.
Niets begrijpend kijk ze jou aan
Als jij jou vermoeide gevoelens uit.
Nooit zag ze jou zó staan.
Nooit zag je jouw bonzende huid.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 12-09-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Didymus (Actief sinds: 10-09-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Vermoeide Gevoelens’ van Didymus zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.