INLOGGEN
«»

De violiste

Ze speelde haar snaren en ik kon met niet meer bedaren.
Alles wat ik toen wou was naar haar varen, want niks was zo mooi dan die blonde krullende haren.
Ooooh God, hoe kan ik dit zicht toch bewaren.
Ik zou voor altijd kunnen staren, ben ik in de hemel gevaren?

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 01-04-2021

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

De zonderling
Actief sinds: 01-04-2021Informatie bij het gedicht:

31/03/2021 Belgiƫ/Mechelen Voor een vrouw zo mooi als de zonsopgang met ogen zo speels als de lente. Liefde op eerste zicht. Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De violiste’ van De zonderling zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.