Ik zie jou zo gere
Ik zie jou zo gere
ik zet je in de etagère
in mijn pied-à-terre
je bent mijn bloem
krijgt elke dag als rantsoen
een ferme klapzoen
en als de avond valt
en roept de dag tot een halt
de koperen hoorn heeft geschald
nemen we elkaar ter sponde
opdat avond tot nacht uitmondde
alles ander zou zijn als een zonde.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 25-03-2021
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Ron Dietvorst (Actief sinds: 18-05-2018)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Ik zie jou zo gere’ van Ron Dietvorst zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.