INLOGGEN
«»

De brief die ik schreef

Uit het niets kwam je in mijn leven
uit het noppes uit het niemendal
je zei me dat er geen andere keus was
over toppen van golven scheerden wij
over toppen van genot paradeerden wij
ook diepe dalen werden we gewaar
maar onvervaard zoals we wensen te zijn
onderkenden we evenmin het gevaar
als tinnen soldaatjes op het
slagveld marcheerden wij voort
voorwaarts zonder ommezien
wie niet weg is is gezien
we schaakten elkaar zonder mitsen
of maren klaar als de rivierspiegel
zonder schroom bereden wij ons
droompaard het schoonste uit de carrousel
naar de verre maan bracht ons ons ros
ook de diepte van oceanen zwommen
we en namen Poseidon zijn drietand weg
om zijn groteske stormen te doen bedaren
om de klimaatgekte te doen wedervaren
naar vroeger tijden en waarnemingen
van ons vroeger zo vrij en vrolijk memorie
stel voor dat we dat drogbeeld voortzetten
en voorts nog het een en ander bedisselen
de tijd schrijdt zoals ik aan de einder zie
de zon zinkt in een zachte gloed van perzikroze
en vanavond en vannacht zijn smoesjes
uit ten boze.







Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 14-03-2021

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Ron Dietvorst
Actief sinds: 18-05-2018 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De brief die ik schreef’ van Ron Dietvorst zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.