«»
Sommige alleen, anderen samen.
Het voelt anders, met hem in mijn gedachten.
Hoelang moet ik nog wachten?
De eenzaamheid doet pijn.
De vlinders in mijn buik houden me wakker elke nacht.
Terwijl ik opgesloten zit in mijn cocon.
Ik zie zijn onzekerheid, hij ziet die van mij.
Maar we lopen elkaar elke keer voorbij.
Ik zou hem zoveel willen zeggen,
Daarvoor moet ik mijn grenzen verleggen.
Kon hij maar weten, van de liefde die ik kan geven.
En dan is hij daar, en dan ben ik stil.
Zijn bruine haren, zijn intelligente blik door zijn bril.
Het is dat stekende gevoel, als ik hem zie staan,
Dat ik hem liever nooit meer weg zie gaan.
Ik zie je staan
Ik kijk naar beneden, naar de mensen op straat.Sommige alleen, anderen samen.
Het voelt anders, met hem in mijn gedachten.
Hoelang moet ik nog wachten?
De eenzaamheid doet pijn.
De vlinders in mijn buik houden me wakker elke nacht.
Terwijl ik opgesloten zit in mijn cocon.
Ik zie zijn onzekerheid, hij ziet die van mij.
Maar we lopen elkaar elke keer voorbij.
Ik zou hem zoveel willen zeggen,
Daarvoor moet ik mijn grenzen verleggen.
Kon hij maar weten, van de liefde die ik kan geven.
En dan is hij daar, en dan ben ik stil.
Zijn bruine haren, zijn intelligente blik door zijn bril.
Het is dat stekende gevoel, als ik hem zie staan,
Dat ik hem liever nooit meer weg zie gaan.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 28-01-2021
Beoordeel dit gedicht nu
| 5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Hannah van der VeldenActief sinds: 28-01-2021 Facebook
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Ik zie je staan’ van Hannah van der Velden zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Liefdesgedichten (verliefdheid)
Nieuwste gedichten
|
Best beoordeelde gedichten
|
Populairste dichters
|
