Magie
Laat mijn woorden het penseel zijn;
Zodat ik kan kleuren.
Het magische beeld kan vast leggen;
Het moment dat de tijd stil stond;
en ik de wereld om ons heen vergat.
Het beeld wat onze chemie weerspiegelde;
een oneindige blauwe lucht in een zacht wolkendek,
met jou gezicht afgetekend;
Tegen een bladerdek vol verwachtingloze beloftes.
Even heb ik mogen proeven van het moment.
Maakt de wetenschap van het einde, de liefde eeuwig?
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 11-09-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Altus (Actief sinds: 11-09-2018)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Magie’ van Altus zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.