VERLIEFD

Coby Leeuwenburgh-kloosterman

Ik zag een vlinder op haar struikje,
en ik voelde een vlinder in mijn buikje.
Ik wilde het niet toestaan,
maar toch liet de vlinder mij niet gaan.
De natuur groeide en bloeide om ons heen,
het was warm, het kwam door de zon die scheen,
heel fel op ons neer.
Het was een prachtig moment , een tel,
ik was helemaal verzonken, even waren we een stel.
Verzonken in de ogen van mijn grote liefde, hij lachte en gaf mij een zoen.
Ik wilde datzelfde doen, maar hij wende zijn gezicht af.
De roze wolk dreef voorbij, we gingen ieder ons eigen weg, want we hadden vette pech. Verliefdheid is fijn maar gaat weer over, echte liefde daar kunnen we op vertrouwen en in geloven.