INLOGGEN
«»

Een Oneindig Strand

Waarom is het leven niet
als een oneindig strand
Waar ik op zit met mijn geliefde
Rustend op mijn schouder

Al kijkend naar de zon
Die langzaam ondergaat
Maar te langzaam om
Het water ooit te raken

En haar oranje en rode (en elke
Tint die daar tussen schuilt) manen
Kussen elke wolk en vallen zacht
Op de golven van de zee

Haar verspreidende schoonheid
Is het enigste wat ons
Bezig houdt, de rest is
Toegewijd aan een ander bestaan

Waarom is het leven niet
Als een oneindig strand
Waar ik op loop met
Haar hand in hand

Al wandelend op zoek
Naar de perfecte schelp
Die onze liefde zal reflecteren
In elke lijn en vorm

En lachend om het feit
Dat het onmogelijk is
Om hard te vallen
Op het warme zachte zand

Dat onze voeten aanmoedigt
Om door te blijven lopen
Zodat we uiteindelijk
De perfecte schelp zullen vinden

Waarom is de liefde niet
Als die perfecte schelp
Waarom is het zand zo
Hard, koud en nat

Waarom is haar lach niet
het mooiste dat ik zag?

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 09-08-2016

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

...
Actief sinds: 09-08-2016Informatie bij het gedicht:

Geschreven op Texel Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een Oneindig Strand’ van ... zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.