Het Prentje in mijn kooi

Dolf de Jong

Ik was nog maar een puber van enkele turven groot
maar verdiende reeds op zee`t dagelijks brood
aan boord hoorde ik de stoere verhalen aan
van, aan wal achter de wijven gaan.

Ze vertelden dan vaak onomwonden
over hun kleine en grote zonden
maar ik was nog maar een ventje
doch in mijn kooi hing reeds een prentje.

Ik had mijn armen om haar heen gelegd
en haar met een kus vaarwel gezegd
ik heb nooit over haar aan boord verteld
ik was te zeer op haar gesteld.

Maar vaak duurden de reizen lang
ook was ik heel schuchter
en zij had erg veel drang
en bekeek de zaken nuchter.

Dus kwam er een moment
waaraan de aanhouder nooit went
het was er toch van gekomen
zij was door een ander genomen.
DdJ