En dan nog een keer

Zywa

Halverwege kwebbel kwebbel
ik plagerig om je klein te krijgen
en dan opnieuw

je groot te likken en het genot
uit te smeren, gemengd
met het avondlicht

de wieken aan het plafond
de lange gordijnen, het geel
van de muren en de twee dikke

fauteuils van groenbruine aarde
Er zweeft een warme zucht over
ons zweet van bevrediging

en dan nog een keer
in mij, jouw naam, mijn naam
ritmisch door elkaar heen

fluisterend, mijn haren door de war
geuren in ons bloed, en dan
mag jij, dan ben ik