Het allermeest
Het allermeest
haal ik me jou
voor de geest
ik liet je node
gaan voor die
verwaande kwast
een bombast
slechts een schijn
van medemenselijk
vol naijverigheid
vol zelfzucht en
zonder zin van rede
toch ging je weg
was het weer jouw pech
toen zelfs hij jouw luimen
niet wilde verdragen
schaam je maar niet
want ik weet hoe je bent
ik hou je van mij
ik hou van je en
blij maak je me
voorbestemd wij
geen paartje in schei
wij voor altoos blij.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 17-07-2021
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Ron Dietvorst (Actief sinds: 18-05-2018)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Het allermeest’ van Ron Dietvorst zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.