Ik heb je lief, desondanks...

Dakoyria

Ik heb je lief, zo lief...
Ook als ik je totaal niet begreep en daarom
verkeerd verwoordde
Een pittig ding dat je was! Op jouw manier
me antwoordde

Nooit eens verliep onze betrekking dan glad
Op enigerlei moment ben je dat meer dan zat
Je wendt je danig gefrustreerd maar af,
raakt wel zo hondsmoe

en jij die me toch nodig had maar ik wist niet hoe!
En nu binnenkort misschien zelf al oma?
Kon ik alles maar overdoen, inmiddels ouder en
wijzer... Het zit er niet meer in

Opnieuw word ik links en rechts veroordeeld;
ik overtrad een allerlaatst levensgroot taboe:
Ik ben inmiddels volkomen murw, nee ik
laat je niet meer bij me toe.

Dakoyria, 2021.