«»
nog eens met mekaar afspreken
om van gedachten te wisselen
of misschien wat te bedisselen
ik heb je zo lang al niet gezien
ik denk al zeker een week of tien
ik heb je in al die tijd zó gemist
al sinds ik afsprak met die novellist
maar het schrijven ligt me niet zo
zit met jou liever aan een kalme cointreau
aan de oever van het Twents kanaal
of, staand op de brug over de Waal
en daarna samen op de krakende trap
waar jij je kop stoot tegen dat schap
ik ontdoe je van je eenvoudige boerenkiel
en daarna leggen wij beiden bloot onze ziel
ik laat me door jou leiden naar onbekende gebieden
waar onze vurigheid zal schuimen en zieden
naar boerentrant eenvoudig maar zo passievol
opdat het dondert en bliksemt in onze bol
staan ook jouw zenuwen zo strak gespannen
vrees niet, alles is in kruiken en kannen
we voeren elkander naar onontgonnen disciplines
begraven worden we onder imaginaire serpentines
had ik je al verteld hoezeer ik je bewonder?
in mijn leven kom je als een waarzonder
ik het leven ontbeer want jij bent een godswonder
laat ons nu niet meer kostbare tijd verspillen
aan een resem van onnozele paskwillen
het devies is bloot met de billen
Sonnet van de onontgonnen disciplines
Zullen wij een van deze wekennog eens met mekaar afspreken
om van gedachten te wisselen
of misschien wat te bedisselen
ik heb je zo lang al niet gezien
ik denk al zeker een week of tien
ik heb je in al die tijd zó gemist
al sinds ik afsprak met die novellist
maar het schrijven ligt me niet zo
zit met jou liever aan een kalme cointreau
aan de oever van het Twents kanaal
of, staand op de brug over de Waal
en daarna samen op de krakende trap
waar jij je kop stoot tegen dat schap
ik ontdoe je van je eenvoudige boerenkiel
en daarna leggen wij beiden bloot onze ziel
ik laat me door jou leiden naar onbekende gebieden
waar onze vurigheid zal schuimen en zieden
naar boerentrant eenvoudig maar zo passievol
opdat het dondert en bliksemt in onze bol
staan ook jouw zenuwen zo strak gespannen
vrees niet, alles is in kruiken en kannen
we voeren elkander naar onontgonnen disciplines
begraven worden we onder imaginaire serpentines
had ik je al verteld hoezeer ik je bewonder?
in mijn leven kom je als een waarzonder
ik het leven ontbeer want jij bent een godswonder
laat ons nu niet meer kostbare tijd verspillen
aan een resem van onnozele paskwillen
het devies is bloot met de billen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 13-05-2021
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Ron DietvorstActief sinds: 18-05-2018 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Sonnet van de onontgonnen disciplines’ van Ron Dietvorst zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Liefdesgedichten (over liefde)
Nieuwste gedichten
|
Best beoordeelde gedichten
|
Populairste dichters
|