Vloeibare vormen
Telkens wanneer ik kijk
zien mijn ogen jou en
weten dat er geen vrouw
zichtbaarder is in tederheid.
Vloeibare vormen verlaten
uitgewaaid de liefdeswind
die als parels jouw bloem
in ochtendnevel verfrissen.
Schoonheid is niets zonder
jouw gelaat te aanschouwen.
Mijn hart bemint je met vuur
die aarzeling verzengt in liefde.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 19-04-2021
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Willem Bernardus Tijssen (Actief sinds: 02-03-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Vloeibare vormen’ van Willem Bernardus Tijssen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.