Tijd is onverbiddelijk

Ron Dietvorst

De wekker loopt om zeven af
met onnatuurlijke bedachtzaamheid
Natuurlijk!
vandaag is de dag dat ik mijn lief
vaarwel moet zeggen en ik wil
hoe dan ook de tijd rekken

vandaag vaart ze naar verre landen
en is eenzaamheid ophanden
ze is weg naar vreemde stranden
zal ik hier alleen verzanden?

de tijd naakt
ik moet haar wegbrengen
de seconden rijen zich aaneen tot minuten
met fnuikende wetmatigheid

ik moet haar uitgeleide doen
met lood in mijn schoen
meer is er niet van doen
misschien krijg ik nog een zoen?