Het meisje op de trein
Hoe zou mijn leven toch zijn met dat mooie meisje op de trein.
Haar ogen, haar lach, er is niks aan haar schoonheid dat ik niet mag.
Elke ochtend wachtend op het perron loer ik rond, stiekem wenste ik dat ze naast mij stond.
De conducteur geeft zijn sein en ik voel meteen de pijn, vandaag zal de dag niet zijn.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 02-04-2021
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
De zonderling (Actief sinds: 01-04-2021)
Informatie bij het gedicht
31/03/2021 Mechelen/België Eénzijdige liefde is meer een vloek dan een zegen, maar toch laat zij mij leven.
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Het meisje op de trein ’ van De zonderling zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.