Trouw
Mensen die gaan trouwen
weten al hoe het gaat:
niet vanzelf een hemel
van liefde op aarde, maar
wat dan? De hemel te heilig
en te hoog gegrepen?
Liefde een koestering?
gestold in gewoonten
van tijd tot tijd
een fontein of het zijspan
vanwaaruit we de werkelijke
heiligheid zien: de poel
van verandering, de heilhele poel
van voeden, vreten en verval?
Zijn wij liefdevol
als we het verval rekken
door elkaar te voeden
weinig aan elkaar te vreten
en elkaar vrij te laten
mislukken en groeien
van binnenuit, vanzelf?
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 30-10-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Zywa (Actief sinds: 25-04-2018)
Informatie bij het gedicht
Bundel 'Zonder reserve'
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Trouw’ van Zywa zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.