Alleen maar slapen
Warm en zacht geborgen in jouw armen.
Met de regen tikkend op het raam en de kou van de eerste herfstnacht op mijn ene arm boven de dekens.
Je hart dat ik ontspannen hoor kloppen omdat mijn oor rust op jouw borst.
Het trage ritme dat versnelt als ik dichter tegen je aan beweeg, mijn neus in je nek duw en je zachtjes bijt.
Mijn been dat ik over je heen laat glijden terwijl je hand mijn bil omvat.
Ik richt me op en kippenvel trekt over mijn schouders naar beneden.
Zo veel warmte waar jij me raakt, voel ik geen pijn maar liefde.
En zonder woorden, in stilte, lossen we beloftes in ...totdat we niet meer wakker kunnen en...
Alleen maar slapen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 30-03-2023
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
HH (Actief sinds: 30-03-2020)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Alleen maar slapen’ van HH zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.