laatste liefde
Zucht mij in jouw zwijgen opdat ik blijven drijven zou nu de golven platgewalst en de boeien verteerd zijn.
Kus me machtig en kus me groots, streel me een maan langs rotsige kusten, neem me - overweldig me - adem me in tot je iedere porie eilanden baart.
Verzink me in jouw zeeën opdat ik als een vlot door de branding huiswaarts zou worden gespoeld.
Storm me als een orkaan naar de rust van de drenkeling.
Sprokkel me als kreupelhout, weef me tot een kind van de sterren dat 's morgens vroeg heengaan moet. Laveer me langs jouw liefde nu dit lijf zich op de klippen ebt.
In jouw stilte ben ik schreeuw.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 28-01-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Natasja Delanghe (Actief sinds: 11-11-2018)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘laatste liefde’ van Natasja Delanghe zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.