Stervende maan
De stervende maan besteeg weifelmoedig de hemel
die was gesuikerd door een waas van blauw en gele nevel
het smoorverliefde paartje bezag deze lichtende cascade
zich vermeiend tijdens de kuier langszij de esplanade
ze hielden elkander stevig vast, hand in hand
en zetten zich daarna op een bankje aan de kant
in alle oprechtheid beloofden ze malkaar de eeuwige trouw
al huiverden ze beiden van de opkomende kou
spoorslags naar huis beenden ze zonder te kwijnen
om daarna te kokkebijnen op hun fluwelen fluwijnen
en vanaf de onderste kromme van de wijkende maan
viel op hen een droppel liefdeselixer als een zilveren traan.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 24-11-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Ron Dietvorst (Actief sinds: 18-05-2018)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Stervende maan’ van Ron Dietvorst zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.