INLOGGEN
«»

Oma zó blijvend herinneren

Het beeld dat je boven alles sterk bij blijft....
Oma, met de voor die tijd flatteuze bril
op haar neus

Die zou vandaag niet eens misstaan,
goudkleurig en heel keurig, héus
Haar japonnen, zou zij die zélf hebben
gemaakt daar zij coupeuse was?

Veelal wel in dezelfde tinten: grijs of blauw
Nooit eens 'gek' of gedurfd, dat gaf immers
toen geen pas?

Het nogal grote medaillon dat zij trouw droeg
om haar hals
Een lok van haar overleden man daarin Ik kende
haar niet anders als

Die zachte blik op haar gelaat, de milde glimlach
die haar altijd zo goed staat
Opeens dan haar klaterende lach als zij onverwacht
de humor van iets inzag...

Dit beeld dat nooit meer vergaat en alweer meer dan
vijfenvijftig jaren beslaat.

Dakoyria, 2019.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 07-07-2019

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Dakoyria
Actief sinds: 08-11-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Oma zó blijvend herinneren’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.