Liefde zinkt
Onze liefde huist in drijfzand
we verzetten ons met hand en tand
we worden weggezogen, net of ik stik
we zijn ongrijpbaar als plasjes kwik
hoor het schallen van de klaroenen
laatste kans ik wil je zo graag klapzoenen
voor we zinken en tenonder gaan
waar onze liefde zal teloorgaan
maar dat mag nooit gebeuren
dat zullen we niet goedkeuren
neem mijn hand en verrijs uit dit moeras
we vrijen tot de noen in de hooitas.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 30-04-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Ron Dietvorst (Actief sinds: 18-05-2018)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Liefde zinkt’ van Ron Dietvorst zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.