Zwarte zeilen, donderwolken
Zwarte zeilen, donderwolken
overspoelen al de kusten
al de kusten van de liefde
..........Attica (Aigeus en Theseus)..........
Onvergankelijke liefde
van ouders voor hun kind
onvoorwaardelijk en waar
Maar onwetend is het lot
en blijdschap doet vergeten
wat de afspraak was
Zwarte zeilen, donderwolken
huilen om de dood van onze zoon
Wat is mijn leven nu nog waard?
Achter wolken schijnt de zon
het hiernamaals lonkt me: kom
en vereeuwig jullie band
..........Bretagne (Tristan en Isolde)..........
Onvergankelijke liefde
het gif dat onschuld drinkt
die de ziel tot liefde dwingt
Ook jaloersheid kan giftig zijn
zelfs witte handen kunnen liegen
als het om de liefde gaat
Zwarte zeilen, donderwolken
huilen om mijn dode lief
Wat is mijn leven nu nog waard?
Uit de graven groeien bomen
die hun takken samenvlechten
onverbreekbaar is hun band
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 13-03-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Zywa (Actief sinds: 25-04-2018)
Informatie bij het gedicht
Koning Aigeus van Athene springt bij het zien van Theseus' zwarte zeilen in de zee, die daarom naar hem vernoemd is (de Egeische Zee) Tristan sterft na de leugen van Isolde met de Witte Handen Bundel 'Maak vlug een foto'
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Zwarte zeilen, donderwolken’ van Zywa zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.