Toch houden van...
Mijn lichaam toont altijd nog de littekens
van waar ik jou, zo zwaar, ging dragen
Borsten die zich voortdurend vulden met
melk waarom je niet eens hoefde te
vrágen
Die twee-eenheid, waar toch ging het zo
fout?
Ondanks alle betreurenswaardige
belevenissen, ik die nog altijd van je houd!
Dakoyria, 2017.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 15-12-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Toch houden van...’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.