als Attila

Geert Messelis

ik merk de dag, jouw naam
en voel hoe ongewoon gewoon is
de dag gaat weer voorbij in nacht
en daar is Attila
en niets of niemand
blijft onvindbaar
voor zijn woeste draf
mijn liefste hartje hou je vast
want sneller dan verwacht
klinkt klinkt zijn hoefslag door de dag
de nacht

je zit tot je bewondering
samen, een kleinkind op schoot
en Attila staat voor de poort
het drijfwild schuilt
het laat zich niet bejagen
laat hem maar sporen zoeken