het baren van vergaan
er is geen einder aan de horizon
de druiven rotten weg
vergeten bij het leven
wat schemert voor de ogen is
de vliegers vliegen hoog
maar niet ten hemel
de zon hangt daas verloren
in de lucht
we zoeken naar het iets
dat was
met sterke telescopen
waarom zoeken we naar een begin
omdat we lang geleden
uit de moederschoot werden gerukt
een onbeschrijfelijk leed
tijdens het baren
dat altijd op ons drukt
tot onze laatste adem
is liefde een vergeetbaarheid
een streven naar de tijd
toen die er nog niet was
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 06-06-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Geert Messelis (Actief sinds: 26-09-2016)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘het baren van vergaan’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.