wat liefde heet

Geert Messelis

de liefde fonkelt donker
geslepen diamant
een diep gevoel van vrede
moorddadig tot de laatste dag
het zoete liefdesspel
in het bed van iemand anders
het altijd dragen
ook al weegt het verzuurd
tot in je handen
flirterige vlinder
van bloem tot bloem
twee oude handen
die elkaar schragen
samenzijn dragen
twee oude bomen
die samen buigen
maar rechtop komen
bedwelmende ervaring
van de eerste keer
steen vol schaduw
steen vol glinsters
en onverwachte hoeken
bezwerend herhalen
ik heb je lief
alles heeft zijn eerste keer
en ook zijn einde