En ze leefden ...
Er was eens een lief, zacht meisje
in een huisje in Nognietvantstraat
op een dag voelde ze haar eenzaam
en vroeg haar vrienden om wat raad
Ze spraken vol vertrouwen
en gaven haar veel moed
ze maakte een profiel aan
op zo'n site waar je jongens ontmoet
Hij was een fijne, knappe jongen
En bracht een lach op haar gezicht
hij bakte zebrapannenkoeken
en verzon challenges in elk bericht
De prille dagen werden leuke weken
En zelfs prinsesjes genoten mee
Viel een opdracht onverhoopt tegen
Was de challenger meestal snel tevree
Hij was een echte voetballer
en stiekem haar favoriet
Hij scoorde heel snel veel punten
En ach, dat leeftijdsverschil merk je niet
Maar wat begon als een mooi sprookje
liep plotseling op een eind
hij had in een finale poging
zijn winstmarges erg verkleind
Hij liet haar uren lopen
totdat ze haar voeten niet meer zag
Wat begon als een straffe uitdaging
Eindigde als een veldslag
Nu denkt hij soms nog aan het meisje
Aan die leuke, creatieve tijd
Maar van die ene laatste opdracht
Daarvan heeft hij nu echt veel spijt
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 10-08-2016
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
liesje pietenplager (Actief sinds: 08-08-2016)
Informatie bij het gedicht
Een gedicht voor mjn streepje: een speciale, lieve papa die de zomermaanden heel wat leuker heeft gemaakt!
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘En ze leefden ...’ van liesje pietenplager zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.