INLOGGEN
«»

De Wind

Ze kijkt naar de sterren
Ik kijk naar haar
We zien dezelfde puurheid

Kaarsjes fluisteren dat het goed is
Totdat de wind hen sust
En dan zelf de fluister overneemt

We liggen op onze ruggen
Het universum bestaat voor
Even uit ons twee, de sterren
En het zachte gras onder ons

Ik steel de fluister van de wind
En zeg de woorden die elke liefde kent
Ze fluistert ze terug en als onze
Lippen raken neemt de wind
De fluister weer mee

Ach wind blijf waaien
Fluister de liefde moed in
Waai zacht en teder zoals haar hart
En wees mooi

Één van de sterren viel
En toen een tweede
We hadden beiden dezelfde wens:
Om niet te vallen als die sterren
Maar om te zweven op de wind

Ach wind blijf waaien
Waai zo zacht en teder
En wees mooier elke dag

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 09-08-2016

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

...
Actief sinds: 09-08-2016 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De Wind’ van ... zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.