Nooit meer alleen
Soms lijkt de wereld gesloten
En nergens schijnt de zon
Dagen in treurnis gegoten
Als een verdwaalde cocon
Dan barst de wereld in lachen uit
En schijnt de zon dwars door duister heen
De engelen weerkaatsen het geluid
En je bent nooit meer alleen
De toekomst is geboren
Vriendschap in eeuwigheid
Als het goudgele koren
Als een gids in de tijd
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 29-03-2016
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Ton Jurriansen (Actief sinds: 14-09-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Nooit meer alleen’ van Ton Jurriansen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.