Verloren liefde
Toen het zonlicht doofde onder
de mantel van de duisternis en
het donker werd en stil
de nachtegaal sierlijk de nacht
ontstak in duizend sterren
Ben ik langs het pad van de
lentekoningin gegaan, plukte er
vreugde en blijdschap en
zwom met de stilte in
de goudgerande levenskom
met het ontwaken van de eerste
stralen wandelde ik in de
bloesem onder het bladerengewuif
wie zal ooit weten hoe treurig
de geuren deinden op de glanzende wind
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 13-10-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Ton Jurriansen (Actief sinds: 14-09-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Verloren liefde’ van Ton Jurriansen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.