Bevriezen woorden
waar vingers dralen
handen geen warmte
kunnen halen trekt
kilte ijzig op
uit vloeren en
tocht een koude wind
door de portalen
bevriezen woorden
die gesproken zijn
doven blikken in
het kale licht van
pijn tot ijs en
geven zo het voelen
en bewegen prijs
doodgevroren tot een
schrijn van menselijk
falen om bij elkaar
wat warmte te halen
geen lente zal dit gaan
ontdooien liefdeloosheid
kent haar eigen prooien
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 22-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Bevriezen woorden’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.