Een vaarwel van hartjes

wil melker

een vaarwel van hartjes


ik wierp met zand
bloemen naar de hemel
zij waaierden uit op de wind
ik ving hun blaadjes als kind

gaf ze water met zee
maar ze wilden niet bloeien
zij schuimden verdriet
en de vloed nam ze mee

heb met schelpen
een vaarwel van hartjes gelegd
en tegen mezelf gezegd morgen
ben ik er weer maar dan bij eb

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 11-03-2015

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Informatie bij het gedicht

11/03/2015

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Een vaarwel van hartjes’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.