het eeuwige lied

scribarevoxtotale

Verzuchten van een gemiste kans.
Diep verscholen graaft het hart
zich in.
geen klop,geen tik
De enige luisterend.
Huiverend van onrecht aangedaan,
het gewichtige woord,
gezegend,hij,die het smoort.
In de mond klinken tonen,
een serenade bij het maanlicht,
zoet als honing.
De geduldige tijd doet ijle klanken
ragfijn ver
is zij ontvangend de amoreuze hitte
van de zucht
een teken van haar
zal zijn degene
die eeuwig op haar wacht
samengekomen sterft het lied
en ontvliedt