hoogpolig wordt het grastapijt

wil melker

ik weef met zonnestralen
lente in patroon
niets is nog gewoon
kleuren zijn als nieuw
en voegen zich al
beeldend naar mijn droom

hoogpolig wordt
het grastapijt
waarin de madelief
en paardenbloem gedijen
de els dropt katjes als
haar kleine bruine schatjes

met pluisjes wol
komt dadelijk de
kastanje vol als zij
haar kaarsen toont
in wit en rood en
wind de straten schoont

ik onderteken met de zon
want zij begon haar warmte
weer te geven in uren
met een langer leven
ik droom de zomer al nabij
en voel de winter nu voorbij