in een koperkleurig woud
ik heb mijn vleugels
weer versteld
de flarden opgelapt
mijn kleuren bijgesteld
en kan weer vliegen
je had me weggetrapt
ineens was ik oud vuil
te min om naar te kijken
in blinde haat ging
je agressie over lijken
je ogen openden het weten
niet vergeten hoe het was
we spiegelden de uren
en braken muren af
liepen constant uit de pas
we vlogen goud
het zilver schitterde
in bloemen, de nectar
zong van warme zoenen
in een koperkleurig woud
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 03-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘in een koperkleurig woud’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.