het blauw van ochtendkou

wil melker

ik breek je stralen
in het prisma
van mijn liefde
scheid infrarood
van ultraviolet
jij bent nog steeds
de warmte in mijn bed


het blauw
van ochtendkou
ontwaakt in licht
dat langzaam nadert
in je ontspannen
nachtgezicht dat lacht
in liefelijke dromen


geluk verstaat elkaar
gaat gepaard met
kleuren die elkaar
nooit zullen mijden
het zachte rood zal
nimmer met strakblauw
van een ander kunnen strijden