Het front.

Professioneeldagdromer

Ik probeer op te krabbelen,
maar m’n benen protesteren.
Een zware dreun omhelst mijn gehoor,
de modder probeert me opnieuw te kussen.

Zand vult het blikveld en vertroebelt mijn denken.
Stof schudt de handen met mijn longen.
M’n veldfles is net zo zichtbaar als de vrede.

Ik laat mn hoofd zakken,
en grijp de uitnodigende hand van een droom.

Plots zie ik jou daar lopen,
ik wil je roepen en vastpakken.
M’n hart is al opgesprongen en wil vertrekken,
maar uiteenspattende aarde staakt die missie.
Een nieuwe dreun is gearriveerd,
zware mist drijft m’n hoofd binnen.

Ineens kijk je om.
Ik dacht dat ik nog aan het dromen was,
tot ik plots weer lopen kon.