«»
en stilte om te schrijven
Zolang ik mijzelf kan denken
in de blauwe lucht gaan liggen
‘t licht kan eten en ‘t donker vasthouden
Zolang witte kou in mijn kamer staat
en ik met volle ogen
‘t ochtendlicht voel steken
Zolang durf ik
elke dag mijn huis uit te gaan
mensen te groeten
en verder te lopen met mijn lach
Te schreeuwen en te dansen
verliefd door straten te wandelen
om te zingen met de huizen en de dieren
Te leven op de warme aarde
en kan ik vallen in
de armen van het geluk
Geluk
Zolang er ruimte isen stilte om te schrijven
Zolang ik mijzelf kan denken
in de blauwe lucht gaan liggen
‘t licht kan eten en ‘t donker vasthouden
Zolang witte kou in mijn kamer staat
en ik met volle ogen
‘t ochtendlicht voel steken
Zolang durf ik
elke dag mijn huis uit te gaan
mensen te groeten
en verder te lopen met mijn lach
Te schreeuwen en te dansen
verliefd door straten te wandelen
om te zingen met de huizen en de dieren
Te leven op de warme aarde
en kan ik vallen in
de armen van het geluk
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 25-11-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Jose van RosmalenActief sinds: 21-11-2014Informatie bij het gedicht:
jeugdgedicht over liefde en verliefdheid Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Geluk’ van Jose van Rosmalen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Liefdesgedichten (over liefde)
Nieuwste gedichten
|
Best beoordeelde gedichten
|
Populairste dichters
|