INLOGGEN
«»

Sprookje

Onder de brug lees ik

Met stille ogen over genot en delen Geklaarde boter, kerrie smullen met gewelde vruchten Vragen mogen stellen die mijn hart van streek ontluchten
Gladde water vlondert ruim en hartelijk mee

Geeft zachte kopjes beven zoals vogels doen
Neuriet terwijl de golven hemels samenspannen
Vier voeten feilloos dansen, voor de malse bui uitrennen
Gelach rinkelt verklonken brug “le pont d'amour” voor dat moment

Gevolgd door levenslange scene van een kus
Die onbeschreven maar zo hevig zwijgt tot einde rozig verliefde sprookje alle regels verdwenen Schuchtere herinneringen aan karmozijn geluk breken open

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 13-10-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Poëzie en profil
Actief sinds: 13-10-2014Informatie bij het gedicht:

Zo was het voor mijn opa en oma die een groot gezin en zware arbeid, de tijdgeest niet ontkwamen, maar samen bleven en vlak na elkaar zijn overleden. Iedereen kent de liefdesbrug met vastgeklonken slotjes in Parijs of andere brug. . Typografisch is het van oorsprong anders, namelijk breder geschreven op het blad. Dit is echter niet mogelijk hier. Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Sprookje’ van Poëzie en profil zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.